Als jou geen veilige haven is geboden

Als jou geen veilige haven is geboden, ben je getraumatiseerd voor het leven. Een indrukwekkend stuk kreeg ik onder ogen waarin aangegeven werd, dat als jou geen veilige haven is geboden in je kindertijd, je getraumatiseerd bent voor het leven. Een best wel heftige uitspraak, met een zeer grote kern van waarheid.

Bij trauma's denken we vaak aan verschrikkelijke situaties, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. Zelfs als jij zelf vindt dat je liefdevol bent opgevoed, kun je ongemerkt rondlopen met een trauma uit je jeugd. Dat vertaalt zich in je volwassen leven, dat je moeilijk een relatie in stand kunt houden, dat je overal angstig en onzeker voor bent. Dat je moeilijk vindt sociale contacten te onderhouden, om een aantal dingen op te noemen. Dat je nog steeds naar je ouders gaat, of naar anderen om raad te vragen. Dat je ouders of opvoeders nog steeds voor je beslissen.

Dit komt vaak voor. Vandaag als medium een ongelooflijk lieve vrouw aan de telefoon, die zichzelf helemaal kwijt is. De liefde van haar leven, die ze nu zo'n 2 jaar kende, was teruggegaan naar zijn ex. Ja, hij komt nog wel, want zijn ex chanteert hem met zijn kind, waarvan hij niet eens weet dat het zijn kind is en hij wil haar ook niet kwijt. Waar gaat dit naartoe vraagt ze met bedroefde stem.

Dit gaat nergens naartoe, alleen dat plompverloren aangeven, dan maak je iemand nog veel verdrietiger en als medium wil je niemand extra pijn geven, maar wel eerlijk zijn. Anders heeft de klant niets aan dit consult. Wat ik doorkreeg, zijn 3 mensen die allen rondlopen met een getraumatiseerd verleden. Dit zelf weten, hebben ze geen idee van. Ik schets haar het verleden van haar nu ex. Ik zie dat hij een dominante opvoeding heeft meegekregen, waarin het niet meetellen als kind, centraal stond. En dat klopt ook, want zijn ouders nemen nog steeds de beslissingen voor hem.

En gaf ik aan, dat zie ik bij jou ook. Is dat zo! Ik kijk terug op een fijne jeugd. Dat was het voor jou ook, maar hebben je ouders je het juiste meegegeven? Hebben ze je losgelaten op volwassen leeftijd, nee je ouders beslissen nog steeds voor je en je bent inmiddels 35. Je vraagt ze ook nog steeds om raad. Dat is waar, gaf ze aan.

Begrijp je nu ook waarom de liefde zo'n pijn doet? Je zoekt het op, je wilt het zo graag, maar je hebt geen idee wat echte liefde is, want dat hebben je ouders je niet meegegeven. Ze hebben je niet geleerd jezelf belangrijk te vinden en dat als basis te zien voor je volwassen leeftijd. Dat je zelf in staat bent nu om eigen keuzes te maken, om diepe rauwe pijn voor te zijn. Ik zie het nu en ja. Daarmee zeg ik niet dat je nu boos moet worden op je ouders, die wisten ook niet beter. Maar het is nu tijd om aan de slag te gaan, een inhaalslag te gaan maken om alle woorden met zelf, zoals zelfvertrouwen, zelfrespect, zelfverzekerd, zelfbewustheid, je eigen te gaan maken. Want dat hebben ze je niet meegegeven. En wisten zij veel, maar nu heb je wel een trauma.

Je noemt het zelf dat je last hebt van verlatingsangst, weet je, angst is angst en maakt niet uit waarvoor je die hebt. Angst heb je, omdat niemand je heeft geleerd wat het verschil is tussen angst en kracht leven is. Niemand jou geleerd heeft angst onder ogen te durven zien. Niemand je geleerd heeft wat in je kracht staan betekent. Bijna niemand krijgt dit mee, jouw ex ook niet. Die laat zich manipuleren, door de moeder van zijn kind. Die gaat allerlei leugens vertellen om jou maar te blijven zien, zijn kind te zien en zijn ex tevreden te houden. Allemaal voortkomend uit jeugdtrauma's.

Ze zag het in en moest er zelfs heel even om lachen. Ik hoor een lach, gaf ik aan, voel je je lijf tintelen nu! Ja, zei ze, weet je wat dat betekent, dat je lijf begint te reageren op jouzelf. Je begint in te zien waar je mee worstelt en dat het tijd wordt voor verandering.

Die inhaalslag dat moet jouw goal zijn. Ga je daar mee niet aan de slag, zal drama en leed je blijven achtervolgen. Het is tijd om op jezelf te gaan leren vertrouwen en de trein die ontspoort is, op de rails te krijgen en jij wordt de machinist. Ze begreep de boodschap en zag in dat ze rondloopt met een trauma, waar ze zich echt van moet gaan verlossen.

Ze heeft nog een lange weg te gaan, net zoals velen van jullie. Kijk eens terug op je opvoeding, het was in jouw ogen misschien fantastisch en toch, je hebt iets gemist, anders was je dit blog niet aan het lezen geweest, tot het einde.

Medium Claire

Datum: 13-05-'19

Terug naar overzicht