Bewustzijn en spiritualiteit

Bewustzijn en spiritualiteit Ik wil graag een blogje wijden aan ‘ Bewustzijn ‘…aan de hand van een bijzonder boeiend en mooi gesprek met een cliënte, die , net zoals velen, aan het begin staan van een ‘ spirituele queeste ‘ . Eigenlijk begint iedereen in dit aardse leven opnieuw en worden ervaringen uit vorige levens meegenomen, zij het onbewust. In die zin is niemand en iedereen een ‘ beginneling ‘.

Laat me stellen dat spirituele ontwikkeling niet afgesneden kan worden van het aardse leven, zoals ik ook in eerdere blogs heb geschreven…we doen ervaringen op via ons fysieke lichaam. Het belang om heel goed zorg te dragen voor ons stoffelijk lichaam draagt bij om onze spirituele kanalen op een zo zuiver en puur mogelijke manier te verbinden mét ons aardse lichaam.
Ik kom even terug op het verhaal van deze morgen: De persoon in kwestie had het gevoel ‘ iets ‘ te willen doen met haar persoonlijke spirituele groei, ze voelde dat ze niet vooruit kwam en als bij wonder viel een foldertje in de bus met de aankondiging van een 4- daagse cursus in spirituele ontwikkeling. Eigenaardig genoeg voelde ze in één seconde: ‘ Neen ‘ . Hiermee liet deze persoon de gedachte om zich in te schrijven meteen los. Een paar weken geleden viel het aanbod terug in de bus…toch nog twijfelen. Omdat de wil vooruit te komen groter was dan trouw te blijven aan het eerste gevoel, schreef die persoon zich in. Vandaag stelde die persoon me heel veel vragen waarop ik uiteraard geen antwoord op gaf, ik luisterde met alle aandacht, en stelde duidelijke gerichte vragen om haar dichter naar haar ‘ helder voelen en helder weten ‘ te leiden, werd het heel snel duidelijk dat ze de tekentjes genegeerd had. De twee eerste dagen waren best ok, en naargelang de cursus vorderde voelde ze verwarring om de channelingen die ze had ontvangen.
Ook hier ging ik een eindje mee in de verwarring die ze niet kon plaatsen.

Uiteraard oordeel ik nooit over de inhoud van cursusgevers, ik ben hier niet bij betrokken noch kan ik oordelen over het verloop, de dynamiek en de interactie die tussen cursusgevers en cursisten leeft. Door vanop een afstand in te voelen, mee te gaan in haar beleving, en haar ruimte te geven haar verhaal te brengen, was ze wél in de mogelijkheid de informatie die ze niet kon plaatsen vanuit een ver verleden, te ervaren als een stukje informatie waarmee ze niets mee kon en kan op dit moment. Het hield haar anderzijds wel bezig. Antwoorden bleven uit tijdens deze cursus… Soms gebeurt het wel dat de informatie uit een channeling helder wordt, als iemand ‘ klaar ‘ is om de informatie te begrijpen zoals het is bedoeld. Het heeft meer met uitrijping te maken dan, dan met het verstand te begrijpen. Het onderscheid met channelingen en het Readen van de Akasha Kronieken is dat de informatie dewelke via een Akasha doorgegeven wordt de ontvanger niet in verwarring brengt; een Akasha Reading wordt bewaakt door de Heren van de Kronieken waarbij die informatie wordt gegeven waar de ontvanger iets mee kan in hier en nu.
Spiritualiteit zonder bewustzijn creëert heel vaak verwarring en vervreemding van het zelf. Net als een kind dat in de eerste klas eerst kennis maakt met alle lettertjes van het alfabet, spelenderwijze, met vallen en opstaan, nieuwsgierig wat het volgende lettertje is en wat al die lettertjes in petto hebben. Wow…mochten we ons ook even in die zin op spiritueel vlak nét als een kind kunnen voelen? Wat zou er niet meer opspelen? De angst om de boot te missen? De angst niet ‘ spiritueel ‘ genoeg te zijn? Door terug te keren naar de basis, met het eerste lettertje van het alfabet: A- acceptatie—accepteren dat er geen snelweg is naar spirituele groei maar groei gepaard gaat met leren, ontdekken, experimenteren, vallen – opstaan en doorgaan, zonder er spoed achter te willen zetten maar van dit proces écht te genieten. Wow…of toch geen wow, Mieke? Want ik heb geen tijd te verliezen? Want ik wil het NU weten, ik wil het NU allemaal kunnen en zien en horen ….Ik wil, ik wil , ik wil…

Ja, ik begrijp je, ik wil ook nog zoveel….en alles openbaart zich verder op mijn weg als het goed is…ik ga me niet lopen opjagen door niemand, ik stap en huppel vrolijk en enthousiast verder en weet dat de mogelijkheden immens groot zijn. Dus, waarom dat brood helemaal in mijn mond steken? Ik kan ook genieten van een sneetje brood, langzaam en bewust genieten van dat sneetje brood, versieren met een lekker laagje confituur, en zelfs dat sneetje is in mijn beleving al een feest. Zo zie en ervaar ik ook mijn spirituele groei in mijn aardse leven. Vertrouwen in de keuzes die je maakt, je hart volgen, je intuïtie werkt vaak als een klokkenluider…doen of niet doen. En zo is alles in onze unieke leven hier op aarde een oefening in ervaringen. En ach ja, maak je dan toch nog eens een ‘ verkeerde ‘ keuze—zie het niet als ‘ verkeerd ‘ maar wel als een ‘ bevestiging ‘ om de volgende keer écht naar dat fijne stemmetje te luisteren.
Alles begint in ons bewustzijn. Alles wat er in ons lichaam, in ons leven gebeurt, begint met iets wat in ons eigen bewustzijn gebeurt.
We maken elke dag -tig keuzes om op een bepaalde manier te reageren, we nemen elke dag -tig beslissingen vanuit ons denken, ons voelen…zelfs het niet nemen van een beslissing of het maken van keuzes is een beslissing nl niet kiezen.

Hij of zij kan niet kiezen…hoor ik -tig keer per dag. Hoezo? Het gegeven dat iemand niet kiest om bij zijn partner weg te gaan en jij second choise bent, is niet omdat hij/ zij niet kan kiezen...hij/ zij maakt wel degelijk de keuze om te blijven waar hij/ zij is nl bij het gezin. Heel vaak worden daarop excuses bedacht of verhalen aan toegevoegd om de pil wat te verzachten. In ieder geval: kijk helder en nuchter wat er gebeurt en leer om te gaan met een feitelijke situatie. Spiritualiteit is ook nuchter in het leven staan, de waarheid onder ogen willen zien , hoe pijnlijk de ervaring ook is. Ook die ervaring brengt je veel dichter bij jezelf nl Ik ben liefde waard en hang mijn geluk niet op aan iemand die kiest om te blijven. Ik wens hem/ haar alle liefde en ga door met mijn leven.
Bewustzijn is niet leeftijdsgebonden, maar het is altijd en overal, door alle levensfasen, voor geboorte en zelfs nadat je je stoffelijke jasje hebt uitgetrokken.
Wanneer je vb op een bepaalde manier in een situatie reageert dat spanningen veroorzaakt in je lichaam ( want dat is de plaats waar je de spanningen voelt) dan geeft je lichaam het signaal dat dit niet goed is voor je, of je uit balans brengt.
Kunnen we terugkeren naar onze natuurlijke staat van zijn? Wat is onze natuurlijke staat van zijn, denk je? Of is die natuurlijke staat van balans enkel voorbestemd voor kloosterlingen, pastoors, monniken….?

Is het echt onmogelijk denk je?
Nemen we nog de tijd om de balans op te maken wat er téveel in ons leven is, en wat we misschien zelf hebben aangetrokken ( en nu klagen we dat het toch téveel is geworden)?
Ik hoor vaak in mijn omgeving : ‘ Ik heb het druk , druk , druk…’ en ik luister wat dat druk-zijn inhoudt…uitgaan, feestjes hier , feestjes daar, kinderen over en weer rijden naar de sport, de muziekschool, de paardenwedstrijd, de verjaardagen, elke dag naar school rijden en terughalen, weer feestjes en uitjes, verre reizen want ook dat moet natuurlijk…. ‘ Hm….wat kan je dan zelf ondernemen zodat die druk minder wordt? Dat kleine kindjes afhankelijk zijn van hun ouders is iets anders. Maar wat te denken over volwassen jongeren die bepampeld worden alsof ze nog in de luiers zitten? Wat te denken over al die ‘moeten naar het feestje hier en daar ‘ terwijl je haast niet meer bijkomt van oververmoeidheid? Burn-out hoeft niet als eerste oorzaak aan het werk te liggen, maar alles wat er nog téveel aan toegevoegd wordt. Eerlijk en bewust onderzoeken waar de werkelijke oorzaak ( oorzaken) te vinden is.
Is dat niet onze verantwoordelijkheid bewust te kiezen? Hoort allemaal bij bewustzijn.
Nemen we nog de tijd om onszelf te healen…en met onszelf healen bedoel ik: de rust nemen, de tijd nemen om ons energieniveau te verbeteren, afstand te doen van de drukte en het teveel aan prikkels? Soms vragen cliënten een healing op afstand…met alle liefde en soms voeg ik er toch aan toe even te voelen waarom de balans richting ‘ uitgeput ‘ uitslaat. Ook dat is bewustzijn.
In onze maatschappij is ons wijsgemaakt ( en ik gebruik opzettelijk dit woord) dat ziekten of ongelukken veroorzaakt worden door iets buiten onszelf. Deels ben ik het ermee eens. Oorzaken kunnen we terugvinden vanuit erfelijkheid en ook vanuit voorgeboortelijke miasma’s – anderzijds is het ook zo dat dit alleen gebeurt wanneer de condities in ons bewustzijn het toestaan.
Wanneer we ons blijven richten op het zoeken naar healing, genezing, rust, buiten onszelf, zien we niet helder en duidelijk de omstandigheden en de spanningen in het bewustzijn die zich verbinden met ons fysieke lichaam én daar de ‘ symptomen ‘ creëren en zich kristalliseren.

Gevolg: we voelen ons een slacht-offer van alles en iedereen.
En dat dit nu de meest unieke tijd is om bewust in het leven te staan, vanuit onze basis, is zo bijzonder. We realiseren ons dat we in staat zijn onze eigen realiteit te creëren of te her-creëren, we kunnen ons onze onbegrensde mogelijkheden herinneren en onze natuurlijke innerlijke hulpbronnen inzetten, die dienen voor ons allerhoogste goed ( en gezondheid uiteraard).
Geniet van elk stapje die je zet, voel, ervaar, beleef en integreer. De leukste en beste manier om écht vooruit te komen.

Datum: 18-10-'17

Terug naar overzicht