Chagrijnig zijn is een keuze

Chagrijnig zijn is een keuze. Zondagochtend, een uitslaapmomentje dacht ik. Gaar van de zaterdagavond die net iets te gezellig was, keek ik er enorm naar uit om eens lekker lang uit te slapen. Nou, mooi niet dus. De hond van de buren had namelijk bedacht dat 7.05 uur een mooi moment was om de buurt te voorzien van een serenade. Logisch dat ik chagrijnig wakker werd toch? Maak me liever subtiel wakker met vogeltjes die fluiten en een kop koffie. Of beter nog, laat me gewoon slapen! Nu is m’n hele ochtend naar de haaien.. Of toch niet?

Logisch toch?
Is het logisch om chagrijnig te worden van zoiets? Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt.
Ik gebruik notabene een hond als excuus dat ik chagrijnig ben en daarmee geef ik dus mijn humeur uit handen. Aan een hond! Ik houd van dieren hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar om een dier nou zoveel invloed te geven… Da’s niet heel erg logisch.

Niet dat je nooit chagrijnig mag zijn. Natuurlijk mag dat! Maar wat goed is om te beseffen is dat je humeur een keuze is. “Hoe dan?” hoor ik je bijna denken.
Als ik chagrijnig ben en de hond van de buren de schuld geef dan stap ik eigenlijk in een soort slachtofferrol. Kies ik ervoor chagrijnig te zijn omdat ik me gewoon zo voel dan heb ik meer controle. Dat maakt het ook makkelijker om tegen mezelf te zeggen “Tot hier en niet verder, nu doen we weer aardig en gezellig”. Daarnaast blaft die hond niet de hele ochtend dus hoeft ik ook zeker niet de hele ochtend chagrijnig te zijn om het geblaf. Als ik echt zin heb om in pyjama met een dekentje en een bak ijs op de bank ploffen dan mag dat ook met een beter humeur. Een stuk aangenamer (voor iedereen ????).

Je bepaalt zelf hoe je reageert
Wat een ander ook doet of zegt, jouw reactie is jouw keuze. Stop met anderen als excuus gebruiken. Natuurlijk is bepaald gedrag super irritant, maar je hebt de keuze in hoeverre je dat jouw dag laat beïnvloeden. Besluit voor jezelf datje nu even baalt van dat gedrag van die ander maar besluit ook wanneer je stopt met balen. Neem de verantwoordelijkheid voor je reactie.

Klinkt dat zwaar? Je verantwoordelijkheid nemen? Het valt best mee, geloof me.
Een concreet voorbeeld van https://sochicken.nl/(een website die zeker de moeite waard is om op te zoeken): ”Ik voel me down omdat ik mijn zin niet krijg.” wordt ”Ik merk hoe ik me sterk hecht aan specifieke uitkomsten, en ik kies ervoor dat nu los te laten en te ontspannen.”

Ook wanneer je dingen die belangrijk voor je zijn niet oppakt omdat je omgeving niet doet wat je zou willen geldt: neem zelf de verantwoordelijkheid.Bijvoorbeeld: ”Ik kan niet stoppen met roken zolang mijn partner blijft roken.” wordt ”Ik stop met roken, omdat ik mezelf een gezonder lichaam gun. Wat mijn partner doet staat los van mijn beslissing.”
Natuurlijk is het een enorme steun als je partner ook stopt met roken maar baseer jouw keuzes op wat goed is voor jou en wat jij daarmee wil doen.

Verantwoordelijkheid nemen klinkt dus misschien wat zwaar. Maar wanneer je stopt met klakkeloos chagrijnig zijn en begint met jezelf bewust zijn van waar je mee bezig bent, dan neem je al verantwoordelijkheid. Vandaaruit zal je veel makkelijker kiezen voor hoe je reageert. Even mopperen om die blaffende hond en dan met een goed humeur verder met je dag.

Miranda de Ruyter
parttime HR-medewerker, freelance schrijfster en fulltime in ontwikkeling

Datum: 22-11-'18

Terug naar overzicht