Durf te leven

Durf te leven. Als iedereen het beter weet, als iedereen wijze raad geeft, als we ons laten leiden door wat anderen vinden en zouden doen. Als anderen ons vertellen wat goed voor ons is en we het allemaal accepteren en voor zoete koek slikken, leef je dan. Leef je dan echt je leven. Durf je dan te leven, of leef je een klein beetje, op het randje, net genoeg om de put niet in te zakken en uit te blijven. Maar wat voelt het leven dan diep ongelukkig en zwaar, want waar is jouw leven. Waar sta jij.

Bewust in het leven staan

Het leven is zo kort, te kort om je telkens af te vragen, hoe zou een ander het doen, heb ik het wel goed gedaan. Moet ik mij schuldig voelen, heb ik er wel goed aan gedaan. Als anderen voor jou je leven bepalen, dan krijg je achter spijt, niet dat je anderen te kort hebt gedaan, dat je aan jezelf voorbij bent gegaan.

Die eeuwige twijfel

Elke dag weer lopen dubben en gissen, met veel getwijfel of je nu wel zal blijven, of weggaan, of je je kinderen wel het juiste mee geeft, of je het juiste doet. Elke dag weer een strijd met jezelf die geen mens goed doet. Iets in jou heeft bezit van je genomen, je lef en durf en je vertrouwen ontnomen. Want het was er wel, je bezat het ook. Maar je bent te braaf geweest, te goed geluisterd zoals anderen het zouden willen en jij gaat er in mee. Maar daardoor heb je nu al die twijfels, omdat je niet meer op jezelf kunt vertrouwen. Je hebt bij elke beslissing die je neemt, de mening van duizend anderen nodig en dan nog. Dan nog durf je niet te kiezen. Dan nog durf je er niet voor te gaan, voor jezelf.

Voluit leven, is durven te vallen en weer op kunnen staan

Durf te leven, durf te vallen, durf weer op te staan. Durf je van de buitenwereld niets aan te trekken, want juist dan ga je leven. Juist dan bewandel je eigen goddelijke pad. Juist dan sta je midden in het leven. Durf te leven, gooi alle twijfels overboord, pak je roer stevig vast en al weet je nog niet waarheen, je hebt het vastgepakt, je begint met durf te leven.

Laat anderen nooit jouw leven bepalen

Als anderen jouw weg bepalen, jouw toekomst invulling geven, jou regels voorschrijven hoe je het leven moet leven, waar ben jij dan? Durf je dan te leven, durf je dan jezelf onder je arm te nemen en te gaan? Je laten leiden door wat een ander zegt, is dat je hart voeden, je hart geven wat het nodig heeft?

Bang wat er is kwijt te raken

Dagelijks spreek je ze als medium, allemaal worstelen met het leven en het niet durven te leven. Wat zal ik doen, moet ik dat wel zeggen, ben ik dan niet te opdringerig, ben ik niet te hard. Ben ik de ander daardoor misschien kwijt. Door de angst overmand, nog nooit zelf bepaald wat goed voor ze is. Altijd anderen voor zich hebben laten gaan en maar hopen, hopen op betere tijden. Als dat er maar eenmaal is, als dat nu maar voorbij is, als ik zeker weet dat, dan is het goed, dan durf ik wel.

Nee, je durft niet, want zodra dat er is, of zodra je iets zeker weet, verzin je zelfs iets nieuws om aan te twijfelen, want je durft niet. Je durft niet te kiezen voor het leven. het eigen leven voluit te leven. Gewend geraakt aan de kooi waar je in zit. Dit is voor jou wat het is, door de angst bezeten. Bij het minste of geringste sla je op tilt en heb je iemand nodig.

Het leven verwacht iets van onszelf

Pas maar op, het leven zelf is hard en verwacht iets van jou. Dat jij durft te leven en het leven stuurt net zolang negativiteit op je pad als nodig is. Pas als jij ontwaakt, op gaat staan, voor jezelf gaat staan en de rest laat staan, pas dan durf jij te leven. Pak de hand van het leven, die al je leven lang naar je reikt, die weet wat goed is voor jou, als je het maar durft.

Durf een gesprek aan met een medium of paragnost, die zal je handvatten geven, je durven loslaten om je eigen pad te gaan bewandelen, let maar op. Durf het, ga er voor, weg met die angst die je leven lang je al dwarszit. Vier het leven, maak fouten, lach er om. Zo voelt het leven, zo ervaar je de bevrijding.