En ze liet los. Ze liet los

En ze liet los. Ze liet los, ze liet alles los wat ze maar kon bedenken. Ze liet haar partner los, haar kinderen, haar werk, haar huis, alles wat maar zichtbaar was, liet ze los. Maar ze liet ook los wat onzichtbaar was en dat waren al haar gedachten over van alles en iedereen. En ze liet haar overtuigingen los, de dingen waarin ze in de loop van de tijd was gaan geloven en van overtuigd was, dat het goed was.

En daar stond ze, blanco, niets meer vasthoudend, niets meer om mee bezig te zijn, aan te denken, of zichzelf er van te overtuigen. Compleet met lege handen, want ze had alles achter zich gelaten. Wat haar bezielde om dit te doen, ze had geen idee, er was ineens een enorme drang om het te doen. Ze voelde diep van binnen iets wat haar hiertoe aanzette.

Ze stond buiten in de regen en het deerde haar niet. Ze keek omhoog, zag de maan vol schijnen. Ze toverde een grote glimlach op haar gezicht en ze stond, blanco, want ze had alles losgelaten.

Daarna ging ze naar huis, waar haar partner zat, haar kinderen, ze gaf haar man een liefdevolle kus op zijn wang. Ze gaf haar kinderen een aai over de bol en liep naar boven voor een warme douche en ze liet nog steeds los en wat voelde ze zich heerlijk. Wat voelde ze zich in het moment. Niets kon haar meer deren, want ze liet los.

Ze liet alles los
Ze liet los, ze liet het leven op haar afkomen, niet meer druk makende over wat komen ging. Over wat er moest gebeuren. Ze deed wat in haar opkwam, ze voelde zich diep van binnen zo warm, een tintelend gevoel. Ze ervoer zoveel rust. Een serene rust, omdat ze alles had losgelaten en alles er ook nog was, maar het was zo anders. Zo anders dan voorheen, toen ze niet had losgelaten.

Contact met een medium
Ze had al langere tijd contact met een medium op www.paragnostenchat.nl die had haar al diverse malen aangegeven, ga alles eens loslaten. Al die ballen die je in de lucht aan het houden bent, gooi ze de lucht in en laat los. Altijd klaarstaan voor iedereen, al dat plannen. Laat dat eens los. In het begin tijdens de chatgesprekken met het medium op www.paragnostenchat.nl was ze in de weerstand gegaan. Hoe kan ik nu alles loslaten. Ik moet toch mijn kinderen verzorgen! Ik moet toch zorgen dat er geld op de plank komt? Ik moet toch de boel draaiende houden! En dan heb jij het altijd over laat alles toch eens los.

Innerlijke strijd van moeten
Ze stond al jaren onder hoogspanning. Ze wilde het goed doen, te goed. Ze wilde dat iedereen het goed had en deed daar haar uiterste best voor. Het vergde veel van haar, zoveel, dat ze nu moegestreden thuis zat. Nergens meer plezier uit putte, maar ze ging door de ballen in de lucht te houden. En het medium op www.paragnostenchat.nl maar zeggen, laat toch eens los. En nu, ineens, toen ze alleen en verlaten in die felle regenbui liep, toen was daar dat moment.

Ze schat zichzelf op waarde
Dat moment dat ze alles losliet. Verwoorden kan ze het niet, maar dat er in haar iets gebeurde. Een last die van haar schouders viel. De druk op haar borst die verdween. Ze zag alles ineens in een ander perspectief. Ze hoede helemaal niet zo te hollen. Ze hoefde helemaal niet alles in een razend tempo te doen. Ze voelde ineens dat zijzelf ook een leven had, wilde meetellen. Ze gaf zichzelf waarde.

En zonder dat ze er erg in had, was ze heel. Ze was mens. Ze was zichzelf. Ze deed was goed was voor haar in plaats van voor anderen. Ze begreep eindelijk de boodschap van het medium op www.paragnostenchat.nl. Laat toch eens los.

Liefdevolle groet, Claire paragnostenchat.nl

Datum: 02-02-'19

Terug naar overzicht