Essentie van eigenliefde is jezelf niet kwijtraken

Essentie van eigenliefde is jezelf niet kwijtraken. Steeds meer mensen zijn op zoek naar zichzelf. Ze willen onder het juk vandaan dat anderen hun in de macht hebben. Of het juk van hun jeugd waarbij veel dominantie en geen liefde bij kwam kijken. Ze zijn de teleurstellingen in hun leven zat en zoeken een weg deze voortaan te kunnen voorkomen. Maar hoe doe je dat?

Van jezelf houden, wordt er dan gezegd. Maar wat is dat? Waarom is dat zo belangrijk? En als je dat eenmaal inziet, hoe kom je daar dan? Zo ongelooflijk moeilijk, geven mensen aan op de chat van paragnostenchat.

En dat is het ook, tenminste als je het nog niet geleerd hebt en nu volwassen bent. Want dan betekent het dat je eerst iets moet gaan afleren en dan iets nieuws moet gaan aanleren. Nu is het veranderen en doorbreken van een bepaalde nare gewoonte al heel lastig om te doorbreken. Denk hierbij aan elke dag chocolade eten, heerlijk, maar je ziet er wel de consequenties van. De kilo's vliegen er aan en ja al die kleren in de kast die passen niet meer. Het wordt tijd om deze nare gewoonte te gaan doorbreken.

Fanatiek ga je van start, het lukt je een paar dagen en daar is de terugval. Je hebt er enorm veel spijt van en belooft jezelf beterschap. Pas als je een paar weken verder bent en met vallen en opstaan eindelijk de chocolade achter je kunt laten, volgt een gevoel van trots. Je hebt een nare gewoonte doorbroken.

Maar hoe ga je afkomen van de teleurstellingen in je leven, veroorzaakt door je eigen gedrag? Dan zul je eerst je bewust moeten worden dat je zelf de veroorzaker er van bent en dat inzien, gaan jaren overheen. Want stel je voor, je bent altijd lief, goed en aardig voor anderen. Welke haar op je hoofd gaat dan bedenken dat jij het zelf bent die zorgt voor de teleurstellingen in je leven? Geen enkele haar toch! Je doet toch immers niemand kwaad, ben ik dan degene die verkeerd bezig is?

Daar te komen, kost jaren. Jaren van lijden en verlies. Dan ineens gaat er een kwartje vallen. Ik wil zo niet meer verder. Ben er klaar mee. Ik wil het anders en vanuit boosheid stop je er voor anderen te zijn.

Maar dan voel je je ook weer niet goed. Want je mist de anderen. Je hebt schijnbaar diep in jou een behoefte die bevredigd moet worden. Je kun anderen maar heel moeilijk loslaten. Telkens word je er weer naartoe getrokken, achteraf spijt hebbend dat je het hebt gedaan. Want je kreeg weer de kous op de kop.

Wat zit hieronder? Dat is dan de cruciale vraag die je jezelf moet stellen. Waarom zoek ik mensen op die het niet goed met mij menen? Dat is het kleine angstige mensje in jou, die op zoek is naar liefde, warmte en genegenheid. Die zoekt het bij anderen, maar krijgt het daar niet.

Dat je dus telkens in drama en teleurstellingen zit, komt omdat je iets zoekt. Je zoekt liefde! Alleen je zoekt het op de verkeerde plek. Je zoekt het niet bij jezelf en zolang je het bij jezelf niet kunt vinden, ga je op zoek er naar buiten jezelf om.

En dan valt ineens ook dit kwartje en die vallen met name door de intens goede gesprekken met die toffe paragnost op paragnostenchat. Wat een geduld heeft die persoon en wat leer ik veel over mijzelf.

Ik moet dus de liefde in mijzelf gaan zoeken. Maar dan, hoe vind ik die? Hoe doe ik dat? Jezelf niet meer kwijtraken. En dat doe je door bij elke stap die je gaat zetten, eerst goed voelt of je dit voor jezelf doet en het goed voelt. Of dat je het voor een ander doet en het kleine angstige mens deze stap gaat zetten.

Als je daar het verschil tussen kunt gaan zien, en je ziet wie wat wilt. Dan ga je anders in het leven staan. Dan bewaak je eigenliefde. Dan heb je van te voren in de gaten of je iets doet wat niet goed is voor jezelf. Dan weet je dat als je die stappen gaat zetten, je daarmee jezelf kwijtraakt.

Medium Claire
 

---

Datum: 28-03-'19

Terug naar overzicht