Haantjesgedrag

Haantjesgedrag. Met name mannen schijnen last te hebben van haantjesgedrag, en zo gek is dit niet. Het zit in een man zijn genen. De beste willen zijn, ze willen hun territorium verdedigen. Ze zoeken het randje op, gaan in gevecht. Ze willen pronken met iets. Is dit nu, omdat ze dit zo leuk vinden zelf, of is dit iets wat ze van nature in zich hebben.

Je ziet haantjesgedrag terug bij iedereen

Als medium zeg ik beiden. Als we kijken wat de mens van nature in zijn genen heeft zitten, en in de tijd is geëvolueerd, zijn we wel degelijk in staat, ons aan te passen aan de huidige tijd. Daarnaast zijn er omgevingsfactoren, die voor zo'n 50% ons gedrag bepalen. Met andere woorden, we hebben van nature van alles in onze genen zitten. We kunnen dit veranderen, sturen of bijsturen. Dit zal niet binnen een paar jaar gaan, daar gaat een lange tijd overheen. Maar het kan wel.

Is de mens monogaam

Van nature is de mens niet monogaam, maar door de eeuwen heen hebben we hier wel naar gestreefd. Van nature is de man een haan, liet ook de verzorging van het gezin aan de vrouw over. Die van nature de verzorgende rol had. Alles is aan verandering onderhevig. Ook haantjesgedrag kan zich daaronder scharen. En toch, het lijkt wel of het haantjesgedrag weer in opmars in, dan wel in een andere vorm.

Hoe uit haantjesgedrag zich

De manager die zich moet laten gelden, en met een strak stramien zijn afdeling leidt. De man die een vrouw verovert en met haar wil pronken. Pubers die scheldwoorden naar een ander uitspreken, het valt allemaal onder haantjesgedrag. Het begint weer de kop op te steken, net zoals niet meer monogaam zijn. Hoe kan het dat we hier nu mee te maken krijgen? Is datgene wat van nature in ons zit, heel hardnekkig gedrag?

Dat is het zeker en zal altijd aandacht aan geschonken moeten blijven worden. Het is de mens zelf die moet leren en dat als voorbeeld in zijn jongste jeugd moet meekrijgen, wat wel en niet een norm is. Daar zullen altijd uitschieters in zitten, zowel naar beneden als naar boven. Geen enkel mens is hetzelfde, maar als het om de norm heen cirkelt, dan is het goed.

Kunnen we ons gedrag sturen als mens?

We schijnen de van nature aanwezige genen aan en uit te kunnen schakelen. Hier is onderzoek naar gedaan. Als dat kan, dan kunnen we onszelf ergens in sturen. Dat hebben we ook al op veel vlakken gedaan. Denk aan monogamie, aan gelijkwaardig zijn aan elkaar. Het streven is er. We zijn er nog niet. De man was vroeger de haan en toonde om die reden haantjesgedrag. Dit gedrag komt voort uit het jagen, daar heb je bepaalde skills voor nodig. Schijnbaar steekt de haan nu weer de kop op.

Pesten is ook haantjesgedrag

We zien niet alleen haantjesgedrag terug bij mannen, vrouwen kunnen er ook wat van. Zeker als veel vrouwen bij elkaar zijn, moeten samenwerken. Op de een of andere manier zal er altijd een zijn, of meerderen die zich moeten laten gelden. We zien het ook terug bij kinderen en pubers. Pesten is ook een vorm van haantjesgedrag. Racistische opmerkingen maken, ook. ambulancepersoneel of andere hulpverleners een grote mond geven, valt allemaal onder haantjesgedrag.

Haantjesgedrag zit in onze genen

Het zit in onze genen, maar als we er in de kindertijd aandacht aan wordt besteed, dan kunnen we er op een juiste manier mee om leren gaan. Het is dan niet iets wat we aan het onderdrukken zijn, dat komt ook voor, we leren dat het ook anders kan. Toch neemt in de tegenwoordige tijd haantje de voorste willen zijn toe.

De reden hiervoor is, kinderen worden nu te veel gepamperd, tegen vroeger dat je alleen maar moest luisteren, wat ook niet juist was. Ergens er tussen in, de gulden middenweg, is de beste weg. Laten we daar met zijn allen eens bewust naar gaan streven. Zo krijgen we allemaal een mooier en fijner leven. Heb jijzelf last van dit gedrag of benaderen mensen je uit je omgeving ermee? Chat dan gerust eens met een medium of paragnost van paragnostenchat.