Hoe kan het dat je in iemands hart zit en je afwijst?

Hoe kan het dat je in iemands hart zit en je afwijst? Ze heeft een heleboel vragen, ze is boos op hem, hij zoekt haar telkens op en zij weet niet waarom. Als ze aan hem vraagt waarom hij haar opzoekt, krijgt ze geen antwoord. Ze stuurt hem boze apps, dat ze vindt dat hij haar gebruikt, dat hij moet stoppen met foto's te sturen van andere vrouwen waarmee hij contact heeft. Ze is klaar met hem en toch ook helemaal niet. Alles moet altijd zoals hij het wil. Als ik hem bel, heeft hij geen tijd. Als hij op bezoek wilt komen, moet ik klaarstaan, anders is hij boos. Ik wil nooit meer een vrouw, ik ga mij met niemand meer verbinden, roept hij dan. En toch hij blijft mij opzoeken, wat wil deze man van mij?

Deze man, 47 jaar, weet zelf momenteel helemaal niet wat hij wilt. Deze man is op zoek naar zichzelf en is dus nu niet zichzelf. Hij is niet verbonden met zichzelf, wijst zichzelf af en luistert niet naar zijn hart en ziel. Dit weet hij niet, ziet hij niet, hij ervaart wel heel veel. Ongeduld, onzekerheid, onrust, hij moet iets, maar wat, vluchten voor zichzelf. Hij zit in een heel groot veranderproces met zichzelf, maar is zich daar totaal niet van bewust. De mens ziet alleen maar wat die ziet.

Deze vrouw wil iets van deze man, die wil een relatie met deze man, maar ook zij ziet alleen maar wat ze ziet. Ze ziet een eindplaatje voor zich, ze ziet niet dat deze man met zichzelf in een proces is beland en om die reden dingen doet, die we als mens niet kunnen volgen. Ze ziet wat ze wilt zien, en dat geeft hij haar niet, ze wil een stabiele man, die haar laat zien, ik wil jou en wij gaan samen verder. Ze is al bij de eindstreep. Hij nog helemaal niet. En aangezien deze man zichzelf niet is, laat hij haar telkens een ander gezicht zien. Daar wordt zij heel onzeker van, want dan voldoet het niet aan het plaatje zoals zij het graag wilt zien. Dan voelt ze zich gebruikt, dan ziet ze alleen maar dat deze man aan het dollen is met andere vrouwen en zij wordt daar weer boos om.

Het gevolg van dit alles is dat beiden naar elkaar toe starten met verwijten. Hij, ik zoek je niet meer op, ben klaar met je gezeur, ik hoef geen vrouw meer. Zij, als jij met andere vrouwen bezig bent, dan hoef ik je niet, zoek het maar uit.

Hij die op zoek is naar iets waarvan hij nog niet weet dat hij op zoek is, laat staan weet hoe de eindstreep er uit ziet. Zij die bezig is met de eindstreep en vergeet dat er een pad naartoe bewandeld moet worden.

Zolang de mens alleen maar ziet wat die wilt zien en alleen maar kijkt naar de eindstreep, gaan we voorbij aan de werkelijkheid en zien we niet wat er te zien is.

Wat er nu te zien is, ziet een medium of paragnost wel. Die ziet een man die aan het ontpoppen is. Die zijn oude ik aan het loslaten is. Die oude ik, is wat hem is geleerd, alleen is hij daar nooit in betrokken geweest. Ze hebben hem verteld hoe het moet, ze hebben hem niet zijn eigen keuzes laten maken. Hij is bezig om daarnaar toe te groeien en dat gaat gepaard met wisselend gedrag. De mens is dan niet verbonden met zichzelf en zijn hart.

Zij zit in zijn hart, dat ziet het medium, om die reden zoekt hij haar op, zij denkt dan, je wilt me, we gaan verbinden, dat is ook wel de bedoeling, alleen nu nog niet. En het is de vraag of het er van gaat komen. En die vraag wil deze vrouw nu juist beantwoord krijgen van het medium. Ondanks dat ze hem duidelijk heeft aangegeven geen contact meer te willen, dat ze klaar is met zijn fratsen.

Als je als medium uitlegt wat je ziet, wat er aan de hand is, hoop je dat de beller of chatter dit ook gaat zien, want dan zie ze wat er werkelijk aan de hand is. Dat ze wel degelijk in het hart zit van deze man, maar zichzelf nu heeft afgesloten van zijn eigen hart, omdat hij aan het overleven is. Dat het de bedoeling is dat, ondanks dat de man nu zo stellig roept, ik hoef nooit meer een vrouw, ze toch bij elkaar gaan komen.

Maar! Mits zij begrijpt wat hij nu aan het doen is. Helaas, de mens is zo gericht op de eindstreep, dat die totaal voorbij gaat om op de juiste manier het pad in alle rust en op zijn gemak, er naartoe te bewandelen.

Door ons eigen gedrag, door onze eigen kortzichtigheid, gooien we heel vaak iets weg, wat niet nodig is. Omdat we het niet willen zien, omdat we iets de tijd niet geven en gunnen, we gunnen het onszelf dus iet, want het moet nu! omdat we alleen maar bezig zijn met de eindstreep en die moet bewandeld worden op onze manier en dat terwijl er 2 mensen in het spel zijn.

Medium Claire

Datum: 12-05-'19

Terug naar overzicht