Is het de wil of het hart dat spreekt

Is het de wil of het hart dat spreekt. Een mooi chatconsult op paragnostenchat, met ongelooflijk veel diepgang. Een cliënt die met je meegaat in de juiste stroom, naar eigenliefde en datgene wat je neerzet op de chat, tot zich neemt, begrijpt en zo een stapje dichter bij haar eigen prachtige ziel mag komen. Zo dankbaar.

Ze is verliefd op een jongere man en het contact is helaas minimaal. Ze heeft, na lang dubben, een besluit genomen. Ze heeft afstand genomen, omdat ze vindt dat ze meer verdient. Maar loslaten, er niet meer aan denken of mee bezig zijn. Nee. Het is in haar ogen nog niet af. Er moet nog een vervolg komen en daar klampt ze zich aan vast.

En van mij, het medium wil ze weten of dat vervolg er komt. Dat komt er wel, alleen is dat zichtbaar, onzichtbaar. Is dat wat ze diep in haar hart zelf wel wilt. Ze heeft immers de keuze gemaakt afstand te nemen, omdat ze vindt dat ze zelf meer waard is.

Is het de wil of het hart dan nu spreekt? Is het de wil die zegt, ik wil meer. Of is het het hart dat zegt, ik wil liefde? Het hart is niet bezig met meer willen, het hart is bezig met de liefde en zal nooit vragen om meer. Want voor het hart is alles er altijd al, die heeft immers jou, daar klopt het voor.

Toen ik haar dat vertelde, zei ze, dat is nog eens een mooie vraag. Daar moet ik over nadenken. En toen veranderde er iets. Ze zag in dat het helemaal niet gaat of hij nog terugkomt. Dat het helemaal niet gaat of er meer komt. Ze begon zichzelf ineens heel goed te zien staan.

Weet je nog dat je afstand hebt genomen? En dat je dat deed omdat je meer verdiende? Zie je dat het meer niets met hem te maken heeft, maar met jezelf. Je wilt meer van jezelf. Je wilt jezelf zien en voelen en koesteren. Je wilt je hart alles gaan geven wat het verdient.

Je hebt jezelf altijd weggegeven, je hart te grabbel gegooid aan de eerste de beste die je tegenkwam en niet goed gekeken of je hart dit ook wilde. Omdat de wil de baas was tot op heden, die wilde meer.

Nu begint je te luisteren naar je eigen hart. Die maakt een heel blij sprongetje en gaat harder voor je kloppen. Die gaat meer zijn best doen voor jou. Die wil dat jij het fijn hebt en of daar iemand anders bij is, dat merkt het hart vanzelf wel. Jouw hart wil er voor jou zijn, maar je wees het tot op heden af. Het maakte zichzelf klein, omdat het hart niet op kon tegen de wil.

Maar nu de wil zichtbaar wordt en het duveltje in een doosje blijft en geen kans meer krijgt het hart te overstemmen, ben jij klaar om liefde op de juiste manier te geven en te ontvangen.

En die hele leuke man, waar je je nu nog aan vastklampt, die ga je loslaten, daarmee zegt het hart niet, hij bestaat niet meer. Nee, voor het hart blijft iedereen bestaan en op een liefdevolle manier. Je wil is er niet meer om je ergens aan vast te blijven klampen. Alles wat is en het is goed voor je hart, mag blijven.

Alles wat is en niet goed voor je hart, laat je los. De hunker naar meer willen, is weg en maakt plaats voor rust, sereniteit en de innerlijke conflicten verdwijnen als sneeuw voor de zon. Je hebt jezelf gevonden, je bent jezelf aan het omarmen. Jezelf als het mooiste mens op de aarde zien, die mag zijn zoals het mag zijn. Die zichzelf perfect vindt en zichzelf nooit meer zal verloochenen en loslaten.

Dan hoor je ook heel snel of het de wil is die spreekt, of het hart. Want de wil zal zich altijd laten willen gelden, maar je weet nu hoe je de wil terug in de doos van pandora kunt stoppen.

Medium Claire

Datum: 27-03-'19

Terug naar overzicht