Komt er niets meer uit je handen! Accepteer

Herken je dat, je neemt je van alles voor en aan het einde van de dag is er niets uit je handen gekomen en baal je van jezelf. Je kunt niet eens meer tegen jezelf zeggen, dan doe ik het morgen wel. Je duikt je bed in, de slaap wil ook al niet meer goed vatten en voor je het in de gaten hebt, zit je in een vicieuze cirkel. Gedachten die je naar beneden halen en elke dag begin je aan iets, maar het voelt nooit meer echt goed.

Je bent in een periode in je leven terechtgekomen dat je het doel van het leven even niet meer voor je ziet. Je hebt misschien de jaren er voor veel meegemaakt, hard gewerkt, weggevlucht voor de werkelijkheid en die begint je nu te achterhalen. Je hebt ook niet echt ergens meer zin in. Het is dat ik naar mijn werk moet, het is dat ik iets moet eten, maar het is me allemaal te veel. Zo kan een lange tijd voorbij gaan, waarbij je jezelf doodongelukkig voelt en er niets gebeurt, doelloos het leven beleeft.

Je komt er uit, er komt vanzelf een moment. Ooit een cliënt gesproken op paragnostenchat, die alles deed om maar uit deze impasse te komen. En alle goede hulp ten spijt, ineens was ze er weer en ze kon niet herleiden waardoor de ommekeer er was gekomen.

De reden dat een mens er op een gegeven moment weer is, komt, omdat lijf en geest de hele dag enorm hun best doen, alles in balans te houden. En als die balans er niet is, word er harder voor je gewerkt.

Zo zie je dat als je met jezelf in een periode zit dat er niets meer uit je handen komt, deze periode zal verdwijnen, zonder dat je er zelf iets voor hebt gedaan. Je hoeft er dus zelf niet zoveel voor te doen, het wordt voor je gedaan, dat hele mooie mechanisme waarin jij mag wonen, heeft namelijk het beste met je voor en zal er alles aan doen om jouw leven zo aangenaam mogelijk te maken.

Wat doet de mens, die gaat dat hele mooie mechanisme waarin die mag vertoeven, tegenwerken. En zolang als we het mechanisme belemmeren zijn werk te doen, moet het harder werken om weer in balans te komen en houden we zelf de status quo in stand en kunnen het zelf erger maken, en dan krijgen we kwaaltjes.

De enige manier om er vanaf te komen, is accepteren. Accepteren dat er niets uit je handen komt. Het mag schijnbaar even niet. Het moet zo zijn. Want ook daar heeft het mechanisme invloed op.
Als jij een periode op je tandvlees hebt gelopen, dan heb je veel meer van het mechanisme gevergd. Als de periode voorbij is dat de rust wederkeert, is het toch ook logisch dat je dan het rustiger aan mag doen. Dat je het mechanisme, dat lijfje waarin jij mag leven, even een pas op de plaats laat doen. Dat je inziet dat die het nodig heeft.

Vaak gaan deze periodes gepaard met verlies. Verlies van een partner, door een scheiding een tijdelijke breuk. Verlies van een baan. We zijn totaal verlamd, willen het oude kost wat kost terug en gaan daar ons hele ziel en zaligheid aan geven. Zo zoekt een man regelmatig contact op paragnostenchat en ik als medium er voor hem mag zijn. Zijn leven is een maand geleden compleet op zijn kop gezet. Hij is verhuisd, speciaal voor zijn partner, wil een nieuwe zaak opzetten en zijn vriendin voelt de liefde niet meer en ze hebben besloten om los van elkaar even verder te gaan.

Bij deze man komt niets meer uit zijn handen en wilt telkens maar één ding weten. Komen wij weer bij elkaar. Dat is wel de intentie van het universum, alleen kijk eens wat er nu gebeurt en waarom dit gebeurt? Zou daar niet een reden voor zijn? Moet jij jezelf compleet kwijtraken, omdat je niet meer weet waar je aan toe bent? Zou je misschien de ander te veel liefde hebben gegeven en om die reden zij heeft gezegd dat ze het niet meer voelt. Zou het niet de bedoeling zijn, dat je nu naar jezelf gaat kijken en inziet dat ook jij werk aan de winkel hebt. Je leven compleet op on hold zetten voor een ander, is ongezond en allemaal doen we het. En dan willen en zoeken we bevestiging op een spirituele hulplijn. Dan willen we maar één ding horen. Dat het weer goed komt, niet begrijpend, tot je door laten dringend dat jij daar zelf een hele grote stempel op kunt drukken. Accepteer. Accepteer dat het leven veranderingen geeft. Accepteer dat dit is gebeurd en ga inzien dat jouw leven doorgaat en jij degene bent die daar voor moet zorgen. En juist als je dit doet, de ander voelt dat, we zijn tenslotte allemaal energie. De ander voelt dat je ruimte geeft, waardoor het gevoel zo maar ineens weer terug kan komen.

Gelukkig zijn de paragnosten van paragnostenchat heel bedreven in het geven van eerlijke antwoorden aan diegenen die met deze vraag komen op de chat. Ze geven aan dat jezelf degene bent die de uitkomst bepaalt, door de situatie van nu te accepteren. Ze leggen dit aan je uit, bieden je handvatten er voor. Het is aan jou er iets mee te doen.

Medium Claire

Datum: 12-03-'19

Terug naar overzicht