Lijden is nodig

Lijden is nodig om er achter te komen dat het leven geen lijden is. Hoe kijken jullie tegen het leven aan? Is het allemaal rozengeur en maneschijn of vind je dat het leven vooral lijden is en je het een nog niet hebt opgelost, het andere alweer voor de deur staat.

Van het een in het ander rollen, nooit eens het gevoel hebben, wat je zo graag zou willen voelen, dat gevoel van sereen, plezier hebben, vreugde voelen, dat alles als vanzelf gaat. En dat dit is een hele lange tijd mag voortduren. Dat je het geloof en vertrouwen er weer in gaat krijgen, dat ellende achter je is.

We lijden als mens onnodig

We lijden als mens, we lijden te veel en schijnbaar moeten we eerst lijden, om er achter te komen dat het leven geen lijden is. Wanneer kom je er achter? Na heel veel lijden, maar dat is niet wat ik bedoel. Je komt er achter nadat je iets begint te beseffen.

Je begint te beseffen dat lijden wordt veroorzaakt door jezelf. Dat je het zelf bent die het lijden opzoekt en om die reden in stand hebt gehouden. Schijnbaar moest je daar eerst een lijdensweg voor afleggen om daar achter te komen.

Lijden is bijna altijd te voorkomen

Nu weet je beter. Nu weet je wat je te doen staat om lijden te voorkomen. In woorden dit aan te geven, is heel erg lastig, omdat er eigenlijk geen woorden voor zijn. Het is een houding, een attitude die je je eigen maakt. Waar je vroeger je direct ergens druk over maakte, laat je dat aan je voorbijgaan. Waar je vroeger altijd je mening wilde geven, laat je dat. Niet dat het langs je heen gaat, je weet diep van binnen dat dat voor jou alleen maar onrust gaat geven. En dat lijden, wil je niet meer. Nooit meer.

Lijden omzetten in leiden

Je geeft wel je mening, alleen op een hele andere manier. Je lacht er bij, je woorden zijn mild, de ander ziet het als een extra iets wat wordt toegevoegd aan zijn mening. Er ontstaat geen weerstand, geen strijd meer. Lijden is nodig, om de strijd in jezelf te staken.

Je voelt je in jezelf zen, en als je dat gevoel er niet is, kun je schakelen. Je schakelt in je hoofd van onprettig naar prettig. Van negatief naar positief, want er zullen altijd dingen blijven die je blijven raken. Maar minder diep dan voorheen. Je stapt er veel makkelijker overheen, ook weer doordat je kunt schakelen.

Een goed gesprek met Paragnostenchat

Je hebt veel gehad aan gesprekken met een medium op Paragnostenchat, die je in eerste instantie opzocht vanuit blinde paniek. Omdat je leven elke keer drama kende. Elke keer was er wel iets, van verbroken relaties, het hebben van geen werk, ruzie met familieleden. Je leed er onder en het medium wist jou te vertellen wat er gaande was.

Dat het blijven kijken naar anderen hoe die jou bejegenden niet de weg is, maar dat de weg is, naar binnen keren. Jezelf ontmoeten. Als je daar bent, stopt het lijden. Je bent tussentijds ook wel vaak boos geweest. Waarom hebben ze je dit niet verteld toen je klein was. Waarom hebben ze je dit niet geleerd.

We leren lijden in plaats van te leiden

Je kwam er achter dat niet veel mensen hier het besef van hebben, iedereen een product is van de wereld die wel zelf hebben gecreëerd. Een wereld waarin aan de verkeerde dingen belang wordt gehecht. En juist dat hechten aan de verkeerde dingen, houden we het lijden mee in stand.

Nu weet je beter en zou je je boodschap willen verspreiden en dat doe je ook regelmatig. Op feestjes, in privé gesprekken, niet in het groot. Je weet diep van binnen dat dat het tegenovergestelde effect zal hebben.

We zijn nog niet klaar voor de finale omwenteling

De wereld is nog niet klaar voor deze grote omwenteling, die moet eerst nog aan zichzelf ten onder gaan. Maar wat je wel ziet, is dat er steeds meer gelijkgestemden bijkomen. Dat doet je goed, die verlossen zichzelf ook uit hun eigen lijden. Zo zie je maar, lijden is nodig.