Mijn kind wil mij niet meer zien

Mijn kind wil mij niet meer zien, ben ik soms geen goede moeder. Schrijnend als je een moeder aan de telefoon krijgt als medium die zich afvraagt waarom haar kind haar niet meer wilt zien. Even schrijnend is het voor dit kind, want wanneer een kind hiertoe besluit, levert die iets van zichzelf in net zoals de moeder. Het zal altijd aan beiden blijven knagen. Dat kan niet anders en als medium moet je deze moeder, die heel veel verdriet heeft en met zoveel vraagtekens zit, van antwoorden voorzien.

Als ouder zit je vol met vragen

Want deze moeder zit vol met vragen en met name de reden, die wil ze heel graag weten. Vaak wordt er ook naar de koude kant gekeken, het zal wel aan de schoonzoon of schoondochter liggen, die mocht ik toch al niet, of mocht mij niet. Alle verhalen ten spijt, als een moeder en een kind elkaar niet meer zien, zijn er twee verliezers. Beiden met hun eigen bijbehorende emoties. Mijn kind wil mij niet meer zien.

Voor het kind is er een druppel geweest

Er is bijna altijd iets wat gebeurd is en wat de druppel was voor dit kind. Deze moeder wist wat de druppel was, ze had iets rondbazuint. Terwijl de dochter het haar in vertrouwen had verteld. Ze wilde nog steeds haar moeder zien als de persoon die voor haar in de bres zou springen. Die haar zou zien staan. Dat is vaak de reden waarom een kind iets met de moeder deelt. Maar deze moeder schaadde het vertrouwen van haar kind en bagatelliseerde het ook nog. Ze heeft het later toch ook verteld, het geweten sussend.

Een kind blijft altijd van zijn ouders houden

Ja, dat klopt, maar zij had aan jou gevraagd het als een geheim te bewaren en dat heb je niet gedaan. Zo heb je het vertrouwen van je kind geschaad. En als vertrouwen wordt aangeraakt, is het goed mis. Zij had het recht het te vertellen, jij niet. Wie is hier nu het kind, moet je je dan afvragen.

Ben ik een slechte moeder

Ben ik dan zo'n slechte moeder! Deze moeder steekt haar kop in het zand, en wil horen wat ze wilt horen. Ze wuift wat ze heeft gedaan weg en gooit het over een andere boeg. Daar nog bij aangevend mijn andere kinderen hebben nergens last van. Waarbij ze niet door heeft dat ze hiermee aangeeft dat ze vindt dat het kind dat geen contact meer wilt, schijnbaar wel ergens last van heeft. En eigenlijk moet dit kind niet zo moeilijk doen. Denk niet in, mijn kind wil mij niet meer zien. Wat is mijn aandeel hierin. Dat is de juiste manier van denken.,

Het kind moet niet zo moeilijk doen

Dit is nu precies wat dit kind al die jaren heeft gevoeld en om die reden is dit kind klaar met haar moeder. Als de moeder dit zou begrijpen en er anders mee om was gegaan, was dit allemaal niet nodig geweest. Maar helaas.

Geen enkel kind verbreekt zomaar contact met de ouders

Het verbreken van het contact door een kind gebeurt niet zomaar. Dat gebeurt niet door één ding. Een kind, is net als een hond, zeer loyaal naar zijn ouders toe. Zal nooit zomaar het contact willen verbreken. Er zit altijd meer onder.

De schoonzoon werd er bij gehaald, die heeft het gezegd. Dus die heeft het gedaan. Misschien heeft de schoonzoon het wel helemaal niet gedaan. Hij heeft het alleen in woorden duidelijk gemaakt. Dan is hij de schuldige toch. Dat hoeft niet, wie weet was je dochter zelf niet bij machte het te kunnen doen. Of kon ze het niet.

Iedereen zijn schuld behalve de ouder

Wie weet heeft je dochter dit aan haar partner gevraagd, omdat ze rust wilde en het heel pijnlijk vond het zelf te doen. En wat ik als medium in het hele verhaal zie, is dat deze dochter zich niet gehoord en gezien heeft gevoeld. Dat klopt, dat zegt ze ook altijd, terwijl ik haar juist meer aandacht heb gegeven dan de andere kinderen. Heb je haar de juiste aandacht gegeven, is de vraag.

De moeder is niet slecht ze zoekt liefde

Wat gebeurt hier. Deze moeder heeft haar best gedaan, wat ze kon heeft ze gedaan, ze is dus geen slechte moeder. Elk kind heeft een andere specifieke aanpak nodig. Het kind dat geen contact meer wilt, die voelde zich binnen dit gezin niet thuis. Die heeft ook haar best gedaan. Ze hebben eigenlijk allemaal hun best gedaan, maar allemaal zijn ze niet bij machte om door de ogen van de ander te kijken en te begrijpen wat de ander ziet en hoort. De moeder mist een volwassen blik en is slachtoffer van het leven. Dat heeft dit kind gevoeld.

Zelfs de dochter vindt haar moeder niet slecht

Deze dochter vindt haar moeder niet slecht, ze vindt dat haar moeder zich juist te veel overal mee bemoeit. En daarnaast wegduikt in een slachtofferrol en alle aandacht naar zichzelf trekt. Dat lees je tussen de regels door. Ben ik een slechte moeder dan, en het is haar partner die de boosdoener is. Kortzichtig in het denken en niet openstaand voor een ander. Eigenlijk nog niet bij machte op een volwassen manier te reageren en zichzelf de gebeten hond vinden en dus zielig zijn. Dat meet ze uit en is de dochter klaar mee. De moeder is manipulatief en wil horen dat ze goed is, dar haar geen blaam treft.

De dochter ziet haar moeder in de slachtofferrol

De dochter die heeft dit door en heeft in haar eigen ogen ook alles gedaan wat ze kon, maar voor haar is de maat vol. Haar moeder kon wederom haar mond niet houden en iets wat nog een geheim was, al doorverteld. Deze dochter is naarstig op zoek naar een moeder die voor haar een echte moeder is, die haar begrijpt, en steunt door dik en dun, maar deze moeder zit in eigen frustraties, verdriet en boosheid en heeft haar kinderen dan wel begeleid bij het volwassen worden. Maar ze heeft ze niet bijgebracht wat ze echt nodig hadden. Ze heeft geen band met ze gecreëerd door open te staan voor ze, echt naar ze te luisteren en vertrouwen te schenken. En niet specifiek gekeken naar de behoeftes van het individuele kind.

De dochter is wijzer dan de ouder

Wat doet dit met deze dochter! Die denkt op een gegeven moment, ik kan niet van mijn moeder op aan. Ze is niet vertrouwen. Deel nooit meer iets met haar. Ik kan niet bouwen op mijn moeder, want ik heb al aangegeven niet gezien en gehoord te worden. Maar ze luistert er niet naar. Ze is alleen maar op haar eigen ellende gericht. Dus rest de dochter nog maar een ding, haar moeder, loslaten. Wat ze heel pijnlijk vindt, want dat is niet wat ze wilt, maar voor haar gemoedsrust en het gezin wat ze nu heeft, moet ze wel.

Ouders zullen zelf volwassen moeten zijn

Ouders besluiten kinderen op de wereld te zetten, ze moeten zich van te voren terdege bedenken wat dat betekent en van hun vraagt. Een kind mag nooit een kind van de rekening worden. Deze moeder ziet het helaas nog steeds niet en zolang ze het niet gaat zien, zal deze dochter helaas niet in haar leven vertoeven. Hoe pijnlijk dat ook is. Mijn kind wil mij niet meer zien, heeft de ouder altijd een aandeel in.