Op angst kun je niet bouwen

Op angst kun je niet bouwen. Wel eens bij stil gestaan waarom dingen in je leven niet willen lukken? Dat er misschien in jou diep verscholen een angst zit, die je nog niet hebt onderkend. Die zich nog niet aan je heeft geopenbaard, althans niet bewust. En je leven daardoor niet die positieve wendingen neemt die je zelf voor ogen hebt.

Vaak weten we van onszelf niet dat we angst hebben. Het is onzichtbaar, verscholen. Kijk een angst voor te falen, die is zichtbaar. Een angst om te vliegen ook. Maar je leeft je leven, je studeert, krijgt een baan, best wel eng dat solliciteren en je hoopt maar dat je aangenomen zou worden, en het is je gelukt. Zo ook een man die je leuk vond en waar je nu mee samen bent. Alles is er en je hebt nog geen idee dat je bouwt op angst.

Naarmate de tijd vordert, je vermoeid raakt, lopen de dingen in je leven steeds minder lekker. Je werk vind je vaak te veel, met name door collega's die zich altijd moeten laten gelden. Dat hoeft van jou allemaal niet zo nodig. Je doet liever je werk in de luwte. Je partner die meer weg is dan thuis en je er heus wel eens een keer iets over zegt, want je hebt wel in de gaten dat jullie uit elkaar aan het groeien zijn, maar komt bij hem niet binnen. Ach laat maar denk je, ga ik geen strijd over maken.

Allemaal tekenen aan de wand dat je aan het bouwen bent op angst. Alleen je ziet het niet, je hebt geen idee. Totdat er dingen gaan gebeuren die je echt raken. Een partner die vreemdgaat en je achter komt en dat binnenkomt bij je als een totale klap. Een collega die over jou een boekje opendoet, dat nergens op slaat. Je bent boos, verdrietig, waarom overkomt mij dit allemaal? Ik doe toch zo mijn best.

Je bent aan het bouwen op angst en dat is je tot op heden best goed afgegaan, maar nu er scherven aan het ontstaan zijn, die niet meer te lijmen zijn, merk je wel dat je het heel moeilijk vindt om op de juiste manier voor jezelf op te komen. Je accepteert je verliezen lijdzaam, ondertussen in je een storm woedend waar je maar geen grip op krijgt. Allemaal tekenen dat je aan het bouwen bent op angst, alleen het zien, nee.

Je sociale leven wordt minder, je begint je terug te trekken uit contacten. Het is dat je naar je werk moet, maar diep in je hart bleef je thuis. Je kunt je collega's met in jouw ogen, dominante gedrag, niet meer luchten of zien. Je bouwt op angst, alleen je ziet het niet.

Dit is onzichtbare angst waar heel veel mensen mee rondlopen. Ze zijn stil, zeggen niet veel, plaatsen zichzelf nooit op de voorgrond. In een overleg, durven ze bij de rondvraag nog wel eens een vraag te stellen, maar zich mengen in een discussie, nee.

Bouwen op angst, is net als water naar de zee dragen. De mensen om je heen zijn dan niet aardig, ze zijn volgens jou dominant en misschien wel narcistisch. Je bent zo klaar met hun gedrag! Je bouwt op angst, je bent zandkastelen aan het bouwen en bij de minste of geringste storm, schiet je compleet in de angst en duik je weg.

Bouwen op angst, heeft geen stevig fundament, maar eer dat we erachter komen dat we ons leven leiden vanuit de angst, zijn we vaak al op de helft van ons leven. Het is nooit te laat voor verandering en jij kan het ook. Velen zijn je voor gegaan, hebben therapie gevolgd via de chat van mediumchat4all. Daar hoorden ze voor het eerst, tijdens een gesprek met een medium dat ze aan het bouwen waren op angst. Dat er werk aan de winkel was, de angst onder ogen te gaan zien, achter zich te laten en te gaan bouwen op een rotsblok van vertrouwen. Herken jij jezelf hierin? Dan is het tij voor verandering, samen met een medium van Medium chat 4 all.

Medium Claire

Datum: 06-05-'19

Terug naar overzicht