Wie is verantwoordelijk

Wie is verantwoordelijk. Oftewel wie is aansprakelijk? In de tegenwoordige tijd waarin grenzen vervagen en we ook vaak wel iets te snel wijzen naar een ander, kunnen vreemde situaties ontstaan. Waar bij je je afvraagt in sommige situaties, wie is de schuldige of wiens schuld is het. Of wiens is waar voor aansprakelijk.

Kun je de supermarkt aansprakelijk stellen voor je obesitas

Als ik elke dag een kar vol inkoop bij een supermarkt en ik de hele dag door van alles en nog wat in mijn mond stop, kan ik dan de supermarkt aansprakelijk stellen voor mijn obesitas?

Als de huisarts mij een herhalingsrecept geeft, waardoor ik een voorraad pillen in huis heb en ik besluit ze in één keer te nuttigen, wie is er dan verantwoordelijk?

Voor 98% zijn we zelf aansprakelijk door de keuzes die we maken

Naar mijn bescheiden mening, ben ik in deze gevallen zelf als mens verantwoordelijk voor mijn obesitas en ook voor het in een keer nuttigen van de voor 3 maanden voorgeschreven pillen. Maar is dit echt zo? Eerlijk gezegd denk ik dat als ik een zaak zou aanspannen tegen de supermarkt, dat zij mij verslaafd hebben gemaakt, ik geen kans heb deze zaak te winnen en hetzelfde geldt voor de pillen.

Grenzen vervagen

En toch, zoals gezegd, grenzen zijn aan het vervagen en zou het zomaar kunnen zijn, dat een ander er wel verantwoordelijk gesteld kan worden. Zo was er een bekend persoon die was overleden aan een overdosis, bestaande uit een cocktail van 2 verschillende medicijnen en een harddrug. Diegenen die hem dit hadden verstrekt worden aangeklaagd en wachten een lange gevangenisstraf.

Wie is de schuldige, diegene die de harddrugs en medicijnen heeft verstrekt of diegene die ze heeft ingenomen. Zeg het maar, de meningen zullen verdeeld zijn en dat komt, omdat we steeds meer en meer onze eigen verantwoordelijkheid niet meer zien. Net of we er van verwijderd raken. En waarom wordt een supermarkt niet aangeklaagd en een drugdealer wel. Wel eens bij stilgestaan.

We horen zelfredzaam te zijn op volwassen leeftijd

Ieder mens moet zelfredzaam zijn op volwassen leeftijd, dat is waar naar gestreefd moet worden. Dat houdt in dat ik weet wat wel en niet goed voor mij is en ik elke dag mijzelf kan volstoppen met chocolade en dan toch echt wel weet, wat de gevolgen daarvan zijn. En ik de consequenties er van moet dragen.

Leren kijken op de juiste manier

We zijn op een verkeerde manier aan het kijken. En op deze manier mensen hun eigen verantwoordelijkheid aan het ondermijnen. En we zeggen er mee doe maar lekker, de verantwoordelijkheid ligt niet bij jezelf. Hoef je niet meer na te denken en niet meer naar jezelf te kijken. Hoef je niet meer zelfredzaam te zijn. Waarmee we hulpbehoevende mensen in de hand werken.

Dan kan ik zeggen dat het mijn schuld niet is. Dan kan ik de schuld op de schouders van een ander neerleggen, wel zo makkelijk. Waarmee ik bijvoorbeeld ook kan zeggen. Ik ben eenzaam los het voor mij op. Ik ben te dik, niet mijn schuld, los het op of wie helpt mij. Gaan we deze kant op met zijn allen?

We krijgen de volwassenrol niet mee

Het lijkt er soms wel op, want als spiritueel consulent merk je ook steeds meer dat mensen die contact zoeken met mediums en paragnosten het maar knap lastig vinden te begrijpen dat het toch echt hun eigen schuld is, als ze in een relatie blijven zitten die niet goed voor ze is. Ja maar, hij is toch niet eerlijk! Of zij veegt met mij de vloer aan. Prima, als je ziet dat dit gebeurt, wat doe je dan zelf?

Leer te kiezen voor eigen geluk en tevredenheid

Regel 1 van de volwassenrol luidt. Ieder mens is zelf verantwoordelijk voor eigen geluk en tevredenheid. Als je blijft zitten in de relatie, is toch echt je eigen keuze. Als je vertrekt, is dat ook je eigen keuze en verantwoordelijkheid. Ik kan een ander niet aansprakelijk stellen voor mijn keuzes. Is het niet veel beter mensen zelfredzaam te maken, bewustwording bij te brengen en daarmee zelf heel goed weten waar ze zelf verantwoordelijk voor zijn en waar niet voor.